مبدا پیدایش تشیع،عصر پیامبر (ص) و سخنان آن حضرت بوده است و اسناد روشنى براى این مطلب در دست داریم:
از جمله بسیارى از مفسران در تفسیر آیه شریفه:<ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریة،کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند بهترین مخلوقات (خدا) هستند.» (1) این حدیث را از پیامبر اکرم (ص) نقل کردهاند که فرمود:<منظور از این آیه،على (ع) و شیعیان اوست».
از جمله مفسر معروف<سیوطى»در<الدر المنثور»از<ابن عساکر»از جابر بن عبد الله نقل مىکند که ما خدمت پیامبر (ص) بودیم که على (ع) به سوى ما آمد هنگامى که چشم پیامبر (ص) به او افتاد فرمود:<و الذى نفسى بیده ان هذا و شیعته لهم الفائزون یوم القیامة،سوگند به کسى که جانم به دست اوست او و شیعیانش رستگاران در روز قیامتند»سپس آیه<ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریة»نازل شد و بعد از آن،هنگامى که على (ع) به مجلس اصحاب پیامبر (ص) مىآمد آنها مىگفتند:<جاء خیر البریة،بهترین مخلوقات خدا آمد!» (2)
همین معنى را<ابن عباس»و<ابو برزه»و<ابن مردویه»و<عطیه عوفى» (با تفاوتهاى مختصرى) نقل کردهاند. (3)
به این ترتیب مىبینیم که انتخاب نام<شیعه»براى کسانى که ارتباط با على (ع) داشتند،در همان عصر پیامبر (ص) صورت گرفته،و این نام را پیامبر (ص) به آنها داده است نه این که در عصر خلفا و یا در زمان صفویه یا غیر آن پیدا شده باشد.
ما در عین این که به فرق اسلامى دیگر احترام مىگذاریم و با آنها در یک صف جماعت نماز مىخوانیم،و در زمان و مکان واحدى حجبجا مىآوریم و در اهداف مشترک اسلام همکارى مىکنیم،معتقدیم پیروان مکتب على (ع) داراى ویژگیهایى هستند،و مورد توجه و عنایتخاص پیامبر (ص) بودهاند،به همین دلیل ما پیروى از این مکتب را برگزیدهایم.
گروهى از مخالفان شیعه اصرار دارند که رابطهاى میان این مذهب و<عبد الله بن سبا»برقرار کنند،و پیوسته این سخن را تکرار مىکنند که شیعیان،پیرو عبد الله بن سبا هستند که در اصل یهودى بوده،و سپس اسلام را اختیار کرده!این سخن بسیار عجیب است،زیرا بررسى تمام کتب شیعه نشان مىدهد که پیروان این مکتب کمترین علاقهاى به این مرد ندارند، بلکه در تمام کتب رجال شیعه<عبد الله بن سبا»به عنوان مردى گمراه و منحرف معرفى شده و طبق بعضى از روایات ما، على (ع) فرمان قتل او را به خاطر مرتد بودنش صادر کرده است. (4)
از این گذشته اصل وجود تاریخى عبد الله بن سبا زیر سؤال است و بعضى از محققان معتقدند او یک فرد افسانهاى است و وجود خارجى نداشته است تا چه رسد به این که بنیانگذار مذهب شیعه باشد (5) و به فرض که او را یک مرد افسانهاى ندانیم از نظر ما فرد گمراه و منحرفى بوده است.
1-سوره بینه،آیه 7.
2-الدر المنثور،جلد 6،صفحه 379.
3-براى آگاهى بیشتر به پیام قرآن،جلد 9،صفحه 259 به بعد مراجعه فرمایید.
4-<تنقیح المقال فى علم الرجال»در ماده<عبد الله بن سبا»و سایر کتب مشهور و معروف رجال شیعه.
5-کتاب عبد الله بن سبا،نوشته علامه عسکرى.
(اعتقاد ما ، صفحه 115 / آیة الله مکارم شیرازى )
